عملکرد دستگاه کرایو برای درمان ضایعات پوستی
سرمادرمانی یا کرایوتراپی (Cryotherapy) به روشی درمانی گفته میشود که در آن بخشی از بدن بیمار یا کل بدن او در معرض سرما و کاهش دما قرار میگیرد. اصطلاح کرایوتراپی مابین سالهای ۱۸۸۰ تا ۱۸۹۰ میلادی، از دو واژه یونانی (κρυο) بمعنای سرما و (θεραπεια) به معنای درمانی گرفته شد. هدف از کریوتراپی کاهش سوخت و ساز سلولی، افزایش بقای سلولی، کاهش التهاب، کاهش درد و اسپاسم ، انقباض عروق است.
کرایوتراپی (یا سرما درمانی)، یک روش درمانی خاص است که در آن ضایعات سطحی پوست، تحت انجماد قرار میگیرند. ممکن است انجماد مناسبترین راه درمان برای انواع مختلفی از ضایعات پوستی باشد. این روش نسبتاً ارزان، ایمن و قابلاعتماد است. بااینحال، مهم است که ضایعه پوستی بهطور دقیق تشخیص دادهشده باشد.
دستگاه کرایو دارای مخزنی دو جداره و عایق شده است که مخزن این دستگاه حاوی ازت مایع یا نیتروژن مایع (Liquid Nitrogen Cryo) میباشد. ازت مایع درون این دستگاه سرمای شدیدی حدود 196- درجه سانتی گراد دارد. وقتی محتویات دستگاه کرایو روی ضایعه ی پوستی موردنظر اسپری میشود درجه حرارت بافت ضایعه موردنظر را به شدت و با سرعت بسیار زیادی کاهش میدهد که باعث انجماد و فریزشدن بافت موردنظر و مرگ سلولی آن خواهد شد.
ضایعه ی پوستی اسپری شده، به مدت چندروز به صورت تاول سفید یا قرمز و کبود رنگ مشاهده خواهد شد. و بعد از پوسته پوسته شدن ضایعه ی مذکور از بدن جدا خواهدشد. در طی این روند بدن با تولید سلول های جدید بافت جدید را جایگزین ضایعه ی فریزشده خواهد کرد. در نتیجه اثری از ضایعه ی مذکور باقی نخواهدماند جز در برخی موارد که ممکن است محل درمان بصورت لکه ی سفید کم رنگ یا اسکار باقی بماند.
موارد مصرف کرایوتراپی :
- زگیلهای ویروسی در کودکان
زگیلهای ویروسی دربزرگسالان از جمله زگیل آلت تناسلی
زگیل آبکی در بزرگسالان
کراتوز سبورئیک (زگیل سالخوردگی)
اکتینیک کراتوز (ضایعهای پیش سرطانی که در اثر نور خورشید ایجاد میشود)
زوائد و یا تگهای پوستی
کنترل و درمان بیماری سالک، بواسیر، یبوست، دردهای بعد از عمل جراحی در پرتو درمانی
از بین بردن چربیهای اضافه بدن و از این دست می باشد
از بین بردن تغییرات رنگی پوست و لک های ناشی از آفتاب
اسکارهای هیپرتروفیک و کلوئیدها
کیستها و ضایعات توموری خوش خیم
خالهای ملانوسیتیک
انواع همانژیومها از جمله سارکوم کاپوزی
بیماری ویتیلیگو یا برص
زگیلهای معمولی
این زگیلها دارای سطحی زبر و لبههای کاملاً مشخص هستند. شکل آنها گرد یا بیقاعده است و معمولاً پهنای ۲ تا ۱۰ میلیمتری دارند (ابعاد مدادپاککن یا کوچکتر). زگیلهای معمولی سفت هستند و به رنگهای خاکستری تیره و روشن، زرد، قهوهای و یا به رنگ گوشت دیده میشوند. این نوع از زگیلها بیشتر اوقات در نزدیکی ناخن انگشتان و پشت دستها ایجاد میشوند، اما در جاهای دیگر مثل آرنج و زانو نیز میتوانند ظاهر شوند. زگیلهای معمولی غالباً آسیبزا نیستند.
زگیلهای کف پا
این نوع زگیل در کف پا ایجاد می شود و بهسبب فشاری که در هنگام ایستادن بر آنها وارد میشود پهن و مسطح میشوند و با وجود لختههای بسیار کوچک و سرسوزنی در میان آن، به شکل خالدار دیده میشوند. زگیلهای کف پا اغلب دردناک هستند، مخصوصاً وقتی که در قسمتی از پا که وزن بدن را تحمل میکند ایجاد شده باشند. این زگیلها ممکن است نیاز به درمانهای قوی و مکرر داشته باشند تا کاملاً ریشهکن شوند.
زگیلهای تناسلی
این زگیلها در نزدیکی اندامهای تناسلی ظاهر میشوند
زگیلهای موزاییکی کف پا
این زگیلها در کف پاها ظاهر میشوند و به شکل خوشهای از زگیلهای کوچک بههم چسبیده و با تعداد زیاد هستند
زگیلهای رشتهای یا نخی شکل این زگیلها بر پشت پلک چشم، گردن یا لبها ظاهر میشوند و به شکل زائدههای دراز و باریکی هستند که اغلب مستقیماً به طرف بیرون پوست رشد میکنند
زگیلهای مسطح
این زگیلها روی صورت و در امتداد جای خراشیدگیها ظاهر میشوند. آنها سطح نرم و نوک صافی دارند و به شکل جوشهای زرد و قهوهای هستند. این نوع زگیلها در کودکان متداولتر از بزرگسالان است .
Reviews
There are no reviews yet.